گاهی روزها حتی برای فکر کردن هم غریبه می شوند.
تمام روحت نیاز مند حقیقتیست که دیکر فرصتی برای حضور ندارند .
لحظه هایت می گذرند و تو در عین هوشیاری در بهت تمنایی حقیقت را به رویا میسپاری
تا نباشی تا فراموش کنی بار سنگین محبت تاوانی به وسعت اشک را می پسندد.
